CHARAKTER I HISTORIA POSTACI
Urodziła się i całe swoje dotychczasowe życie spędziła w Rode. Matki nigdy nie poznała, a przynajmniej tego nie pamiętała. Jej jedynym rodzicem i całym światem był ojciec. To on zajmował się nią od początku i nadal zajmuje. Wszystko co umie i to, kim jest, zawdzięcza właśnie jemu. Nic dziwnego więc,
że jest do niego bardzo mocno przywiązana i nie lubi długiej rozłąki.
Jeśli chodzi o jej charakter, to oczywiście wraz z dorastaniem ulega ciągłym,
stopniowym zmianom. Na chwilę obecną jest dzieckiem bardzo ciekawym świata, żądnym wiedzy i nowych doświadczeń, ale jednocześnie dosyć nieśmiałym i nieufnym wobec ludzi. Nie, żeby ich jakoś szczególnie nie lubiła, ale nie ma śmiałości wobec osób których nie zna albo zna słabo. Otwiera się dopiero po dłuższym czasie, kiedy wie czego mniej więcej się spodziewać.
Zupełnie odwrotnie jest w przypadku zwierząt - jest totalną miłośniczką wszystkiego co żyje, niezależnie jak groźne lub brzydkie by było. Można wręcz uznać, że czym brzydsze, tym bardziej trafia w jej gusta. Odczuwa pewną konsternację jedynie w spotkaniu z czymś zaopatrzonym w szczypce lub żądło. Na tyle dużą, że takich stworzeń raczej nie próbuje dotykać - zamiast tego ogranicza się do obserwacji z bezpiecznej odległości. Co oczywiście, że komuś wolno takiego zwierzaka denerwować lub (o zgrozo) próbować zamordować! I tu dochodzimy do ważnej sprawy - wszelkie mordercze zamiary wobec jakichkolwiek zwierząt w jej obecności zawsze kończą się atakami płaczu. Więc jak jesteś łowcą, to się nie przyznawaj... :p
Poza tym jest dzieckiem raczej bezproblemowym, cichym i grzecznym. Tylko od czasu do czasu włącza się jej gadulstwo, ale musi mieć do tego odpowiednie warunki i nastrój. Jedyną jej wadą, która spędza sen z powiek jej ojca, jest silna tendencja do wybierania się na samotne spacery. Zwykle robi to nieświadomie, gdy coś wyjątkowo ją zainteresuje i zwyczajnie się zagapi. Na szczęście na ten problem szybko znalazło się rozwiązanie - wielki i okropnie brzydki buldog amerykański Butch, rok temu adoptowany ze schroniska. Zaraz po ojcu jest dla Katie najukochańszą istotą chodzącą po ziemi. Psisko jest wyjątkowo cierpliwe i dzielnie znosi miętolenie, a przy tym lubi swoją panią chyba równie mocno, bo wszędzie za nią łazi. Nie wiadomo czy będzie skłonny ją bronić, ale też nie znalazł się żaden śmiałek, który miałby chęć to sprawdzić. Jednak największą zaletą psa jest to, że bezbłędnie, na komendę, wraca do domu. Ochroniarz i przewodnik w jednym. Zapewne nie poprawia to samopoczucia Williama, gdy Katie gdzieś mu się zawieruszy, ale przynajmniej dziewczynka jest w stanie wrócić nawet jak zapomni drogę.