CHARAKTER I HISTORIA POSTACI
Thomas przyszedł na świat przed trzydziestoma czterema latami w Ontario, w Kanadzie. W związku z pracą ojca, który był zawodowym żołnierzem, często się przenosili w zależności od tego, gdzie akurat stacjonował. Przynajmniej do czasu, gdy nie zginął na służbie w 2205 roku, zostawiając Thomasa, jego młodszego o cztery lata brata Daniela i żonę, zmuszonych żyć na własną rękę. Osiedli w Cleveland, w stanie Ohio. Odszkodowanie jakie otrzymali po ojcu było marne, ale w połączeniu z pracą matki, jakoś udawało im się wiązać koniec z końcem. Thomas nie miał dobrych wspomnień o ojcu. Rzadko bywał w domu, a jeśli już się pojawiał, wszczynał wiecznie awantury, jakby fakt, że dano mu w dupę w pracy, upoważniał go do rozstawiania po kątach żony i dzieci. Poza tym był bardzo surowy i wymagający w stosunku do Thomasa, nawet gdy ten był jeszcze dzieckiem, co przełożyło się na jego późniejsze życie. Zupełnie innego ojca znał Daniel, wobec którego Arthur Springfield był pobłażliwszy. Thomas z jednej strony cholernie mu tego zazdrościł i miał żal do ojca, z drugiej zaś za młodszego brata dałby się pokroić.
Thomas skończył szkołę średnią, po czym wylądował w szkole wojskowej, jakby mimowolnie podążając ścieżką wydeptaną przez ojca. Wtedy też pokłócił się z Danielem, który miał do niego żal o to, że chce wyjechać i zostawić go z matką. Thomas był wówczas zmęczony podtrzymywaniem odpowiedzialności za rodzinę i wyjechał, choć wyrzuty sumienia prawie go zawróciły. Nie odpuścił jednak, choć raz chcąc zrobić coś po swojemu i nie bacząc na innych. W szkole szło mu nie najgorzej, choć miał spore problemy z podporządkowaniem się rozkazom. Przywykł do musztry w domu, ale to nie było to samo. Zdarzyło mu się niejednokrotnie oberwać za to, jak niewyparzoną miał gębę, mimo to był raczej lubiany. Charyzmatyczny i ze sporym poczuciem humoru, dość szybko zjednywał sobie ludzi i wprawnie odwracał uwagę od tego, jak bardzo sfrustrowany jest tym, że robi to, czego chciał uniknąć i coraz bardziej zbliża się do tego, kim był jego ojciec.
Na pierwszym roku poznał Alexandrę. Byli młodzi, głupi i zakochani, więc po raptem kilku miesiącach wzięli cichy ślub, na który nawet nikogo nie zaprosili, świadomi, że ktoś mógłby im to chcieć wyperswadować z głowy. A przecież kiedy ma się te dwadzieścia lat, wie się wszystko najlepiej, przynajmniej w swoim mniemaniu. To nie było szczęśliwe małżeństwo, a po trzech latach wszystko zaczęło się psuć. Powierzchowność całej tej relacji wypłynęła na wierzch, a w tym wszystkim nie pomagało też to, że z Thomasa znowu zaczął wychodzić ojciec. Szybki ślub zakończył się więc równie szybkim rozwodem i niesmakiem, który ciągnie się za Springfieldem do dzisiaj.
Był już po szkole, gotów do rozpoczęcia pracy w zawodzie, gdy w 2217 roku otrzymał wiadomość o śmierci matki. Wrócił w rodzinne strony na pogrzeb, gdzie spotkał się po raz pierwszy od czasu wielkiej kłótni, z Danielem. Z czego nie jest dumny, pobili się nad grobem matki, ale mimo wszystko atmosfera pomiędzy nimi się oczyściła. A przynajmniej do czasu, gdy Thomas dowiedział się, że Daniel wplątał się w jakieś nielegalne interesy. Thomas był wściekły, ale najbardziej na siebie za to, że jednak wyjechał, zamiast ich wspomóc. Wyrzucał sobie, że gdyby został, nie doszłoby do tego wszystkiego, tym bardziej gdy okazało się, że Daniel wmieszał się w to wszystko ze względów finansowych, bo było im naprawdę ciężko odkąd matka zachorowała i straciła pracę, o czym Thomasa nawet nie poinformowano.
W związku z tym, że czuł się winny i odpowiedzialny za brata, obiecał mu pomóc. Okazało się jednak, że sprawa sięga głębiej niż mogłoby się wydawać, a długi które pozaciągał Daniel nie były tak łatwe do spłacenia. Przez dobrze trzy lata balansowali na bardzo cienkiej granicy spełniania coraz mniej legalnych warunków stawianych przez ludzi, którym podpadł Daniel. Kiedy okazało się, że dług został spłacony, byli w tym wszystkim już tak głęboko, że ewentualna próba wycofania zakończyłaby się rychłą śmiercią. Nie mieli więc wyjścia, tylko brnęli dalej, aż do 2223 roku, kiedy Daniel został złapany na napaści i zamknięty w pierdlu. To była chwila, kiedy Thomas po raz kolejny stanął przed wyborem: postąpić samolubnie i wyjechać, zostawiając to za sobą, czy pomóc rodzinie. Teraz już się nie wahał. Ponad rok zajęło mu skontaktowanie się z odpowiednimi ludźmi i zaplanowanie wszystkiego. Na początku 2225 roku pomógł Danielowi uciec z paki i dopiero wtedy zaczęły się schody. Policyjny pościg udało im się zgubić bardzo szybko, bo zarzuty Daniela nie były na tyle poważne, by puścić za nim list gończy. Problem pojawił się w związku z ich dawnymi znajomymi z przestępczego światka, którzy upomnieli się o kolejną część długu, który według nich nie został spłacony. Dostali ultimatum: pomogą napaść na bank, albo kulka w łeb.
Chcąc nie chcąc się zgodzili, naiwnie sądząc, że skoro mają do czynienia z zawodowcami, nic nie może pójść źle. I faktycznie bank udało się obrabować, ale już  w trakcie ucieczki, zginął jeden z zakładników i to był moment, w którym wszystko szlag trafił. Daniel i kilku innych gości, biorących udział w napadzie, było już notowanych, więc ich wizerunki obiegły całą Amerykę. Podzielili się łupem, po czym mieli rozdzielić, nawet jeżeli Thomasowi ani trochę się to nie podobało. Tak mieli jednak większe szanse.
Thomas opłacił sobie lewe papiery, a w trakcie jednego z postojów na stacji benzynowej zauważył księdza. Pomyślał sobie wtedy, że zupełnie jakby sam Bóg go powołał, tylko że nie. W każdym razie doszedł do wniosku, że to będzie świetna przykrywka. Mając dojścia u bardzo szemranych indywiduów, trochę zdziwionych tą dziwną prośbą, załatwił sobie potrzebne dokumenty. I tak skierowano go do Rode, gdzie miał wspomóc proboszcza. Biblię czytał po drodze, na kolanie.