CHARAKTER I HISTORIA POSTACI
Rodzice Rhysa osiedlili się w Rode jakieś pięć lat przed jego przyjściem na świat. Szukali spokoju od zgiełku Nowego Jorku, a ich wybór padł akurat na to miejsce, ze względu na pobliże lasów, w których mogli odnaleźć nieskończoną ilość obiektów do badań. Zajmowali się botaniką z ramienia nowojorskiego Instytutu, ze szczególnym uwzględnieniem zmian, które zaszły we florze przez ostatnie dwieście lat, od czasu wojny.
Nic nie zwiastowało, że Rhys będzie trochę inny. Jako pierworodny był z pewnością wyczekiwany z niecierpliwością, ale już od czasu niemowlęctwa coś wydawało się być nie do końca w porządku. Dorastał, praktycznie zupełnie nie mówiąc, okazyjnie powtarzając zasłyszane, skomplikowane teksty, jakby wyuczył się ich na pamięć, słysząc je tylko raz. Rodzice, ze względu na koszta, starali się po znajomości w kręgach naukowych zyskać jakąś sensowną diagnozę. Marne zarobki nie pozwalały na to, by mogli skorzystać z porady specjalisty, nie wspominając nawet o tym, że gdyby chcieli ją uzyskać, musieliby szukać pomocy poza granicami miasta.
Tymczasem na świat przyszedł młodszy o cztery lata brat Rhysa, Romasey. Rodzice jakby bardziej zaczęli skupiać się na nim, co początkowo było naturalne, a w późniejszym czasie tylko podkreśliło, że z ich dwójki to Romasey był na tej uprzywilejowanej pozycji. Gdy Rhys wszedł w wiek szkolny, rodzice obawiając się, że w Rode zjedzą go żywcem, wysłali go do szkoły z internatem w Nowym Jorku. Wracał do domu na święta i wakacje, a pochłonięty swoimi owadami nawet nie miał czasu, by się komukolwiek narazić. Romasey za to nadrabiał za dwoje. Choć podobnie jak reszta rodziny również ulokował zainteresowania w dziedzinach naukowych, miał sporą tendencję do nie myślenia o konsekwencjach swoich czynów. Mimo, że to Rhys osiągał znacznie lepsze wyniki i tak wiecznie był w cieniu brata, ze względu na swoją przypadłość. Jednakże, co na plus, zupełnie się tym nie przejmował, z dokładnie tego samego powodu.
Rhys, niczym pracowita pszczółka, zgłębiał wiedzę z daleka od domu. Nie zawierał żadnych przyjaźni, zderzając się ze swoją blokadą komunikacyjną, co niejednokrotnie prowadziło do jego frustracji. Dlatego zdarzyło mu się zachować agresywnie nie raz, nie dwa, co jedynie bardziej dystansowało do niego rówieśników. Czasem trafiła się jakaś dobra dusza, która przy nim trwała, cierpliwie tłumacząc mu zawiłości kontaktów międzyludzkich. Nic jednak nie trwało wiecznie, ale Rhys wynosił z takich znajomości trochę przydatnej wiedzy. Ukończył liceum, później studia, dzięki stypendium, przyznanym mu za wyniki w nauce. Już w tamtym czasie zainteresował się nim Instytut Nauk Przyrodniczych w NY i tam też po studiach, w 2219, Rhys wylądował, prowadząc badania z ramienia tej placówki. Mniej więcej wtedy też stracił oboje rodziców, którzy zaginęli w milczących lasach otulających Rode.
Nie wrócił do miasteczka, bo i nie było po co. Romasey miał się wszystkim zająć, poza tym nie było nawet potrzeby przyjeżdżania na pogrzeb - nie było czego włożyć do trumien. Rhys żył więc sobie całkiem beztrosko, prowadząc badania, do czasu, gdy kilka tygodni temu Romasey skontaktował się z nim ponownie. Nęcąc go jakimiś niezidentyfikowanymi okazami owadów, które miały rzekomo pojawić się w okolicach ich rodzinnego miasteczka, poprosił też o przekazanie listu dla starej przyjaciółki, Max Mason. Rhys zupełnie nieświadom tego, w jakie kłopoty jego brat wpędził Max, zgodził się na to, myślami będąc już w swoim entomologicznym świecie.