CHARAKTER I HISTORIA POSTACI

Jaana Talvi była córką skazańców ze Wschodniego Syndykatu, jak się półoficjalnie nazywało region stanowiący bufor między Rosją, a resztą Europy. Wojna i strefy zneutralizowane dają najlepsze okoliczności do zarabiania na dostarczaniu tego, czego ludzie chcą, a prawo nie pozwala mieć. Tak dziadkowie Jukki zajmowali się przemytem i za to trafili do kolonii. Kiedy Rode wybiło się na swą marną i przygnębiającą niezależność Jaana szybko skorzystała z możliwości zmiany zamieszkania. Wykorzystała swoją urodę oraz żelazne rezerwy finansowe rodziców i wżeniła się w zamożną, nowojorską rodzinę. Niby trochę skandal, ale w tym tygodniu sensacją jest to, w następnym tamto, a za miesiąc jest mniej, niż nieistotne. Dzieci jej się urodziło kilkoro, a Jukka był średni z rodzeństwa. Ze swymi korzeniami miał tyle kontaktu, co tradycyjne imię, matka taktycznie milczała, a ojciec angażował się w polityczną karierę męża swojej siostry - pana senatora.
Miał dużo - zabawki, zajęcia, szkoły, znakomity start i od początku doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Jego rodzeństwo doceniło to w klasyczny sposób, uderzając w dekadenckie klimaty, nihilistyczne zabawy i w końcu przebudzenie się instynktu rodzicielskiego. Średni Bostwick lubił siedzieć w maszynach wszelakich, a do tego najchętniej rozpracowywać mechanizmy oraz ludzi. W szkole był w klubie matematycznym, fizycznym i konstruktorskim. Powinien wieść nudne życie, ale monotonia go denerwowała (obecnie próbuje siebie przekonać, że się nią cieszy) i popychała w różne znajomości. Poza tym nie był głupi łączył ze sobą pewne spotkania, twarze, telefony i niekiedy rysujący się przez ułamki sekund popłoch na twarzy ojca, więc pozwoli zyskiwał obraz tej brudniejszej działalności sztabu swego wuja i zakulisowej roli ojca. Równocześnie już na studiach lubił wywoływać małe tąpnięcia w trakcie bankietów, eleganckich kolacji i stał się problem swoich rodziców. Na początku drobnym, ale w końcu musieli się nim zająć, właściwie sam ich do tego zmusił wychodząc z założenia, że nie jest im specjalnie nic winny. Poza, jak miało się okazać - studiami, nowojorskim życiem i pewnymi paskudnymi oskarżeniami, które sami sprowokowali przeciwko niemu. Rodzice zagrozili mu obwinieniem go o wyprowadzenie środków z fundacji matki, przepuszczanie lewych środków przez konta organizacji oraz stare, dobre kontakty z półświatkiem, nie sądził, że rola figuranta w zarządzie może ukręcić na niego bat, jednak doskonale zrozumiał przesłanie.
Oficjalnie powrócił w rodzinne strony swej drogiej matki, aby wypełniać nauczycielską misję niesienia kaganka edukacji.