KTO: Elia, Matthew, Rosa
KIEDY: październik
GDZIE: https://postmortem.forumpolish.com/t322-m-paddler-l-mcdonald-zoo#8989


Autorka zapomniała przeczytać co napisała wcześniej, uznajmy więc, że Matt naprawdę usiadł na kanapie. Wcisnął się między jedną a drugą pannę i z zapałem zjadał babeczkę. Ich działanie było opóźnione w czasie, dla niecierpliwych mogła być to prawdziwa gehenna! Albo i pretekst do większej ich ilości pochłonięcia. W końcu zanim organizm przejdzie do naturalnej rzeczy jaką było trawienie, trochę mija.
- No nie znałem jej wcześniej. - Podrapał się po głowie. - Wbrew pozorom, moja robota nie daje mi dużego popisu do spotykania nowych ludzi. - dodał, w końcu łaził po lasach, nie stał za barem czy coś w ten deseń, żeby się ze wszystkimi witać. Czy właściciel Kozy ma tak samo na nazwisko jak Fiona? Zastanawiające.
- No gadałem i co? - uniósł brwi. Że gadał to jeszcze nic nie znaczy. A gadał tak, ze nie gadał praktycznie wcale.

Kostki wstępne dla każdej z Was:
- parzyste - łapiesz zamułę,
- nieparzyste - czujesz jak rośnie w Tobie energia!

Zamuła:
- 1,2 - odnajdujesz interesujące, że kanapa na której siedzisz jest taka miękka, chcesz ją wymacać ze wszystkich stron,
- 3,4 - twoje nogi są jakieś... ciężkie. Gdzie one poszły? Gdzie one są? Gdzie Twoje nogi?
- 5,6 - przytulasz się do osoby obok i nie chcesz puścić, ale rozmawiasz bez problemu.

Energia:
-1,2 - dzwonisz do losowej osoby z Twojej skrzynki odbiorczej i chichrasz jej się do słuchawki (jeśli jesteś Elią, dzwonisz do Leonela).
- 3,4 - wypijasz duszkiem swojego drinka, zanosząc się później śmiechem, żeby nalać sobie jeszcze więcej,
- 5,6 - och, ale tu gorąco, och ale gorąco, tak Ci gorąco, że nie możesz wytrzymać.

3 i 2

Przesunęła się trochę by zrobić Mateuszowi miejsce. Im więcej czasu miało, tym babeczka zaczynała bardziej działać. właściwie, to w liczbie mnogiej, babeczki, bowiem Rosa, gło0dna po pracy, pochłonęła trzy. A także dwa drinki.
- Zależy, gdzie się kręcisz. To zadupie, większość ludzi się kojarzy choćby z widzenia. Może łaził gdzieś w okolicach "Pechowca", albo przy niewłaściwej stronie doków? - wyjaśniła Elii.
Z każdą chwilą czuła coraz to większy przypływ energii. Znów sięgnęła po telefon by sprawdzić co za świństewka tym razem wypisał jej ukochany w smsie. Och, znowu miał ochotę na macanki pod prysznicem? Aż się głupkowato uśmiechnęła na samo wspomnienie. Niezgrabnie stuknęła palcami w ekranik, a telefon wybrał numer do kogoś z książki numerów. Wypadło na Ethel! Lekarka, jeśli odebrała, mogła usłyszeć śmiech Rosy.

3 i 6

Działanie zaczęła odczuwać stopniowo. Na początku nic wielkiego się nie działo, a tym samym Elia popełniła błąd, bo nie chcąc Rosie pozwalać robić głupoty samotnie, również sięgnęła po drugą babeczkę. Wciąż nie widząc efektów, popiła drinkiem. Zaczęła się nawet obawiać, że złapie zaraz jakiś smętny nastrój i tyle będzie z zabawy, gdy zupełnie nagle zrozumiała, że coś podejrzanie zaczyna ją rozpierać energia. To było uczucie, które narastało stopniowo.
- No dlatego mnie to dziwi - powiedziała, dziwnie rozmarzonym głosem. - Wszyscy się znają, więc istnieje prawdopodobieństwo, że znał napastnika - ciągnęła.
Zupełnie nagle poczuła, że robi jej się strasznie gorąco.
- A co ty właściwie robisz, Matt? - Zapytała nagle, bo przypomniała sobie, że właściwie to nie wie. Zaczęła się wachlować dłonią.
- Ej, wam też jest tak gorąco? Paddler, macie włączone na maksa ogrzewanie, czy co? - Dopytała, rozglądając się w poszukiwaniu winowajcy grzejnika, po czym wybuchnęła gromkim śmiechem, sprowokowana śmiechem Rosy. Zdjęła sweter i zostając w samej koszulce, rzuciła wierzchnie okrycie gdzieś tam. Gdzie tylko Zechciało pofrunąć.

- parzyste - mówisz coraz bardziej "bez ładu i składu", chociaż co jakiś czas udaje Ci się sklecić porządne zdanie,
- nieparzyste - działa, ale powoli, jest Ci coraz bardziej wesoło.

- Eeee, nie wiem. Chyba nie. - powiedział popijając babeczkę czymś przezroczystym. Nie skrzywił się, więc prawdopodobnie nie miało to w sobie dużo procentów. - Serio, ktoś go napadł? - zastanowił się. Niby miasto było po dawnej kolonii karnej, ale takie rzeczy nie zdarzały się często.
- Siedzą z tobą właśnie. - zarechotał, trzymały się go zawsze głupie albo suche żarty, z których nikt oprócz niego się nie śmiał. Zazwyczaj. - A tak serio tooo... Poznałaś Max, co nie? No to polujemy. Zawód na wymarciu praktycznie, ale nie tutaj i nie w tym otoczeniu. Tak to jeszcze ojcu pomagam. - mówił. Szczególnie po używkach zaczął się ożywiać i język mu się rozplątywał. Nie żeby kiedykolwiek był markotny.
- Elia, bo ty pracujesz w klinice u nas, tak? Jakie macie tam w ogóle zwierzaki? - może już o to pytał, ale przyszła mu do głowy pewna myśl. - Rosa, zrobimy sobie razem zdjęcie? - zaproponował. Specjalnie!