KTO: Vincent, Theo, Taya
KIEDY: dzień po wizycie Tayi u Vincenta w szpitalu.
GDZIE: szpital, sala Vincenta

Taya i Theo zabrali się do mieszkania Vincenta, by zabrać co potrzeba do jego szpitalnego łóżka. Taya przy okazji.. zrobiła pranie, by uratować zakrwawiona bluzę, trochę ogarnęła i pozbierala wszystko co potrzebne i co chciał Edams.
Po tym wybrali się do szpitala i skierowali pewnie szybko do sali, w której leżał pacjent, dochodząc do siebie po operacji. Tay zajrzała przez drzwi zanim weszła z uśmiechem, za nią Chambers. Rzeczy Edamsa w jego rośnie sportowej. Pewnie ciuchy z niej też się prały!
- Hej. Przywieźliśmy Ci wszystko co się dało. Theo jak się dowiedział gdzie jesteś też chciał Cię odwiedzić - obejrzała się na mężczyznę na moment.
Położyła torbę w nogach łóżka, nie na biednym Edamsie.

Tak jak się umówił z Tayą, przyszedł. Co prawda od czasu wyprowadzki Vincenta nie mieli zbyt wielu okazji do tego, by pogadać, ale nie widział powodu, dla którego miał by go nie odwiedzać. To co się wydarzyło pomiędzy ich trójką jakby wcale nie rzutowało na jego relację i postrzeganie Edamsa. Nie miał mu za złe tego, że się wyprowadził, ba! Rozumiał to doskonale. Miał jednak wyrzuty sumienia, bo być może gdyby nie zamieszkał w dzielnicy, w jakiej zamieszkał, nie leżałby tutaj.
Wmaszerował do wnętrza za Crimson, uśmiechając się szeroko do Vincenta.
- Stary, kto cię tak urządził? Wyglądasz strasznie - rzucił już od progu, gdy tylko dostrzegł, że Vincent coś im zmizerniał. Wszedł głębiej do środka i rozejrzał się z zainteresowaniem, po cichu licząc, że nie trafi na feralnego pielęgniarza, bo to mogłoby być niezręczne.
- Jak się czujesz? - Dopytał, przenosząc w końcu wzrok na leżącego Edamsa.

Vincent, łatwo się domyślić, przeżywał dość ciężkie chwile. Póki leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe działały, było znośnie i głównie drzemał. Potem jednak było już nieco gorzej. Nawet nie mógł się skupić na tym pieprzonym tablecie, który mu przyniósł Karol.
Leżał więc mizerniok, zgnębiony i przymulony przez gorączkę, czekając na zbawienną kroplówkę.
Wtedy też pojawiła się Taya z Theo.
- Jej, fajnie. - wymamrotał
Kto go tak obił? Odmowa zeznań.
- Czuję się... Jak widać - uśmiechnął się blado - Ale za parę dni mnie wypuszczą do domu, więc zawsze coś.

- Bardzo Cię boli? Czemu nie zadzwoniłeś po pielęgniarkę? Podała by Ci coś przeciwbólowego - opieprzyla go łagodnie, bo przecież leżał tu i cierpiał, a nikogo ne było żeby mu pomoc.
Słyszała ten jakże szczery zachwyt w jego głosie... I nie miała co z nim zrobić. Bo co? Theo miał takie samo prawo go odwiedzić jak Taya. Poza tym, dlaczego nie? Taya z Theo będą pojawiać się razem w różnych sytuacjach i będą się widywać, chcąc nie chcąc. Nie ma od tego ucieczki. A nie byli typem wiszącym na sobie, z glonojadem przy każdej okazji i słodkimi podśmiechujkami, caluskami i Bóg wie co jeszcze. Zachowywali się jak dwójka dorosłych, nie zakochanych bachorów. Przynajmniej zazwyczaj i jak ktoś ich widział. Nie sprawiali więc swoim zachowaniem, że Vinc czuł by się niekomfortowo.
Przestała wypakowywać wszystko i spojrzała na niego z troską.
- Poza tym.. wypuszczą Cię w takim stanie.To dobry pomysł w ogóle?

Szalony entuzjazm Vincenta rzucił mu się w oczy, ale chwilowo tego nie skomentował. Mimo to z pewnością chciałby z nim później zamienić parę słówek na osobności. Nie chciał nigdy takiej sytuacji i nie chciał też, żeby kumpel się na niego o boczył o coś, co wyszło samo z siebie. No i chyba można było śmiało powiedzieć, że dało im szczęście, choć nie sądził, by to akurat teraz zajmowało Edamsa. Ale powinno, choćby ze względu na Tayę.
- Dobrze, że się z tego wylizałeś. Co ci konkretnie operowali? - Zainteresował się, podchodząc do łóżka i opierając się o metalową ramę.
Naprawdę był zmartwiony jego stanem, to nie tak, że przyszedł tutaj celowo obściskiwać się z Crimson pod jego nosem, żeby zrobić mu na złość.
- Kilka dni? - Zdziwił się. - Szybko. Czyli co, teraz specjalna dieta i abstynencja? - Zapytał z rozbawieniem, jakby chciał rozładować niepotrzebnie napiętą atmosferę.

Został przez nich źle zrozumiany. Trudno o entuzjazm, gdy ciało trawi gorączka - blada twarz kontrastowała z czerwonymi policzkami i czołem a usta miał suche jak wiór. Ostatnie o czym teraz myślał, to o ich szczęściu, bez urazy. No, ale już pominmy tą kwestię.
- Nie mogą mi jeszcze podać prochów, jeszcze pół godziny - wymamrotał na opieprz Tayi.- Nie ma sensu mnie dłużej trzymać. Leki, dieta i się wyliżę
Przymknął na moment powieki. Świat dziwnie wirował. Przełknął ślinę, a przynajmniej próbował bo nie miał czym.
- Pekniecie powłoki brzusznej, wypchnięcie jelit, krwotok do jamy brzusznej... - zacytował kartę pacjenta - Generalne chujnia. Kleiki, warzywka i ziółka do odwołania

- A co jak coś się stanie? Nawet nie zadzwonisz po karetkę - zmarszczyła brwi, wyraźnie zmartwiona, w końcu wyprowadził się od Theo i nie bardzo miał kto sprawdzać czy Edams jeszcze żyje. Bedzie musiala tam zaglądać
- Chcesz coś do picia? Wody? - widziała, że ciężko mu się przełyka, a przecież sobie sam nie wstanie. Tay czuła się źle widząc go w takim stanie.
Skrzywila sie na ten opis, bardzo barwny i neiprzyjemny.

Theo nie ruszył się ze swojego miejsca w nogach łóżka, a jedynie wyprostował, krzyżując ręce na torsie.
- Z drugiej strony tak by faktycznie było bezpieczniej. Tak jakby pacjenci walili drzwiami i oknami i nie mogli cię tu zostawić, bo nie mają miejsca - wywrócił oczami. Taya co prawda martwiła się pewnie aż nadto, a Theo mógł tylko Vincentowi współczuć z tego powodu, bo w jakiś sposób zapewne było to dla niego krępujące. Tutaj jednak musiał jej przyznać rację. Miejsce mieli, powinni go zatrzymać na obserwacji.
Skrzywił się na opis obrażeń.
- Ktoś miał kurewsko ciężką łapę i wiedział co robi - mruknął, marszcząc brwi. W Rode nie brakowało może chętnych do mordobicia, ale nie do takiego stopnia. Czym innym jest rozcięty łuk brwiowy, a czym innym... To, na co właśnie patrzył.
- Kleiki, warzywka, ziółka? - Pokręcił głową ze współczuciem. - Stary. Tak jakby obicie ci bebechów zrobiło z ciebie królika. Nie zazdroszczę - rzucił, trochę żartobliwie.

Co wtedy ? Cóż, pozostawało mu wierzyć, że nie będzie to potrzebny. Nie miał nikogo, kto by przy nim czuwał. Od śmierci wujostwa musiał sobie radzić sam i tu nic się nie zmieniło w tej materii.
- Wody, tak. - pokiwał głową i tu zapewne któreś z nich pomogło mu się napić, bo on ledwo mógł się sam podnieść. Cały był rozpalony, a oczy miał szkliste, z okazji gorączki.
Na słowa Theo, uśmiechnął się ponuro.
- Przed ciężką łapą, to bym jeszcze spieprzył. Jestem szybki - wymamrotał. Taki flashback z dzieciństwa, nie? - Ale przed gnatem i prawie dwumetrowym kolegą, który mnie trzymał już nie bardzo. - chyba chciał się trochę wytłumaczyć. Przecież oboje wiedzieli, że jakby miał możliwość, mógłby wskoczyć na jakąś ścianę, przez ogrodzenie czmych! i go nie ma.
Ach Jorge. Taki niedoceniony! A to on odwalił połowę roboty !
- No...coś w ten deseń. - wymamrotał na uwagę o króliku. - Jaki dziś dzień tygodnia? Straciłem rachubę czasu - w koncu głównie spał

- Policja już u Ciebie była spisać zeznania i tak dalej? I obdukcja? - zapytała PP chwili, krzywiac się. Nie podobało jej się to, co mu się stało. No i kto to zrobił? Przecież Vinc nikomu się nie naraził. I tutaj nie było aż takich akcji, bo jednak miasto nie było super duże i społeczność za dobrze się znała. Zagryzła wargę w niezadowoleniu.
Przyniosła mu wody i pomogła usiąść, przytrzymała mu jedną ręką kubek, drugą lekko plecy jeśli sobie na to pozwolił, bo bała sie ze to za duże spinanie mięśni, takie siadanie do picia.
- środa - odpowiedziała od razu - A z jedzeniem.. coś się wymyśli. Nie może być tak źle. No, może na początku, ale potem będziesz mógł wprowadzać kolejne rzeczy. Pewnie najgorzej będzie z ostrymi potrawami - zastanowiła się.

Theo zmarszczył brwi, przysłuchując się to Tayi, to znów Vincentowi.
- Gnat? No to chyba ktoś był naprawdę bardzo zdesperowany - odparł, przyglądając się koledze z uwagą. Coś mu tu cholernie nie grało. Rode i napady z bronią w ręku, gdzie koniec końców niczego nie ukradziono? Miał ogromną ochotę go zapytać, w co się do kurwy nędzy wplątał, ale wiedział, że mu tego nie powie.
- A to było w ogóle zgłoszone gdzieś na policję? Przecież ktokolwiek to zrobił, może jeszcze kogoś tak urządzić, a ktoś może mieć mniej szczęścia - powiedział, zerkając na Tayę. Gdyby Chambers wiedział, jak naprawdę miały się sprawy, pewnie w ogóle by nie dopytywał. Nie mógł jednak wiedzieć, pod wpływem jakiej groźby Edams tego nigdzie nie zgłosił.
- Koniec z ostrym kebabem. Ała - powiedział rozbawiony, robiąc kilka kroków w stronę okna. Zaczynało go nudzić stanie w jednym miejscu, więc dreptał po pokoju.

Ano nic tu nie grało. Vincent jednak nie mógł powiedzieć nic więcej. Musieli więc uznać, że po prostu trafił na jakiegoś psychopatę, który lubił się poznęcać, tyle.
Zapytany, czy w ogóle zgłosił to na policję, zamilkł. Nie zgłosił i nie miał zamiaru zgłaszać. Nie było takiej siły, która by go do tego zmusiła. Wolał cierpieć w milczeniu i narażać się na gniew najbliższych, niż narazić Tayę na niebezpieczeństwo.
- W każdym razie... - podjął szybko inny temat. - Nigdy nie byłem fanem kebabów. Będę tęsknił za pizzą. I zupkami chińskimi... - westchnął - ...I burgerami... - pauza - ...i hotdogami... - wymieniał dalej. - ...i tacos z ostrym sosem...
Bogu dzięki, że dużo ćwiczył, bo wyglądałby jak kulka. To było niewiarygodne jak niezdrowo się odżywiał i jak zdrowo wyglądał. Lepsza taka dieta, niż kapuściana, hehe.

- Czyli właściwie za wzystkim co jadles, co? Chociaz nie, czekaj. Mrożona pizza i zupki chińskie, to widziałam głównie w kuchni.. - zmarszczyła nos - Przynajmniej bedziesz musial nauczyc sie gotować, wyjdzie ci to tylko na dobre, nic się nie martw - poklepała go lekko po ramieniu, odstawila wodę jeśli się napił.

I tak też pewnie Theo uznał. Chociaż czy aby na pewno aż tak bardzo mijało się to z prawdą? Podlegało dyskusji. Vincent mógł być jednak pewien, że za jakiś czas, kiedy wyskoczą sobie na jakieś piwko, poruszy ten temat ponownie. Takich rzeczy nie puszcza się po prostu w zapomnienie.
- Przynajmniej cholesterol ci się zmniejszy - dodał, parskając śmiechem, żeby podnieść go na duchu. Ostatecznie otyłość to tylko jeden z efektów ubocznych ubogiego jadłospisu, tak przynajmniej mu się wydawało.
- Tylko błagam, nie zmieniaj się w tych dietetycznych obłąkańców z youtube - wtrącił jeszcze szybko. Tak. Jesteś tym co jesz. Sałatka zamiast burgera. Jak użyjesz fasoli zamiast czekolady, to nikt się nie zorientuje. I inne tego typu herezje.
- Dostaniesz mam nadzieję, jakieś stosowne zwolnienie z pracy? - Zapytał po chwili. Edams nie wyglądał najlepiej i Theo przypuszczał, że trochę zajmie mu powrót do zdrowia. W takim stanie ciężko będzie mu rewolucjonizować Rode.

Szczęśliwie Theo i Taya nie drążyli tematu. Zapewne kiedyś to wypłynie i zapewne znów Vincent utnie temat.
- Jaki cholesterol...ja? - uśmiechnął się blado. Marzył o kolejnej kroplówie z ketanolem i drzemce. Póki co musiał jednak ignorować fakt, że mu na przemian zimno, ciepło, a w zasadzie to świat dziebko się zakrzywia.
On obłąkańcem żywieniowym? Nigdy w życiu - był amerykaninem z krwi i kości, w jego żyłach płynęła czysta coca cola.
- Tak, tak...szpital się skontaktował z ratuszem, nie było problemu. - pokiwał głową.
Zacisnął na moment powieki. Zaczął się czuć bardzo...bardzo dziwnie. Spojrzał znów na Theo i Tayę i usta drgnęły mu w bardzo nieprzytomnym uśmiechu.
-E. Theo. -zachichrał -Ale masz śmieszne uszy.
39,5 stopnia Celsjusza MINIMUM.