HELLHOUND - dziki, wyrośnięty pies, potocznie nazywany też "ogarem". Przybiera różne umaszczenia, jego sierść jest szorstka i krótka. Och oczy są całe białe, przez co wydają się być ślepe; nic bardziej mylnego, ogary mają bardzo dobry wzrok i węch. Zwykle trzymają się w stadach liczących od 4 do nawet kilkunastu sztuk. Można je spotkać błąkające się przy skrajach lasów oraz w okolicy miasta, gdzie szukają resztek pożywienia. Silne, a w grupie bardzo niebezpieczne. Czasem przedostają się do miasta, co stanowi nie lada problem.

ATHWAL - wilkopodobny drapieżnik żywiący się mięsem wszelakim żyjący głównie w lasach. Jest agresywny, trzyma się i zdobywa pożywienie w stadach. Niekiedy jednak polują samotnie. Posiadają grube futro pełniące funkcję izolacji przed temperaturą. Mają masywne ciała, pysk wyposażony w ostre kły a łapy w pazury. Mają półtora metra w kłębie; wychowane od młodego dają się względnie oswoić.

SOLUCAN - skolopendromorf żyjący pod ziemią. W nocy wychodzi na powierzchnię by się pożywić, ponieważ wtedy jest chłodniej. Liczy 5 metrów długości oraz 0,5 metra średnicy. Solucany są wszystkożerne. Nie polują, zjadają to, co znajdą. Posiadają niezwykle twardy i trudny do przebicia pancerz. Miękka głowa uzbrojona jest w szczypce do drążenia tuneli w ziemi, w której się poruszają. W sytuacji zagrożenia najpierw zwijają się w kulkę chroniąc głowę. Zaatakowane gryzą szczypcami, w których w chwilach zagrożenia wytwarza się trucizna. Potrafią nią splunąć w przeciwnika.

SĘP - przez te wszystkie lata sępy niewiele zmieniły się w swej ogólnej budowie oraz upodobaniach. Zmieniły się ich rozmiary- ptaki te obecnie są trzy razy większe niż kiedyś. Dotychczas występowały głównie w rejonach pustynnych i gorących. Od dwudziestu lat zaobserwować je można w pozostałych częściach świata. Żywią się padliną.

CHOCOBO - duży, upierzony ptak nielot, który jest w stanie unieść człowieka. Posiada niewielkie skrzydła, które jak u kur, pełnią rolę spadochronu. Na ogół posiadają żółte upierzenie ale spotykane są również pomarańczowe i białe. Pomimo łagodnego usposobienia potrafią zrobić krzywdę- posiadają mocne zakrzywione dzioby a także twarde, ostre pazury. Mierzą około dwóch metrów wysokości i są bardzo wytrzymałe. Rode jest jednym z wielu miejsc, gdzie można spotkać ich hodowlę.

DZIKI - Dzikie świnie, żyjące w stadach na stepie i pustkowiu. Spotkać je można w pobliżu zbiorników wodnych i w lasach, gdzie żywią się trawą i ukrytymi w niej pędrakami. Dorosły samiec ma około metra w kłębie, samica jest niewiele mniejsza. Z kłów wyrabia się ozdoby, a ze skór odzież, buty, torebki, obicia etc. Zaniepokojone lub przestraszone atakują.

CILLA – niewielki, niepozorny ptak, o szarawym ubarwieniu i długości ciała sięgającej 5 centymetrów, a rozpiętości skrzydeł około 12 cm. Prowadzi nocny tryb życia, zazwyczaj zajmuje gniazda porzucone przez inne ptaki. Tam wysiaduje jaja i wychowuje pisklęta przez 8-10 tygodni. Pozostałe miesiące w roku spędzaj na nieustannym żerowaniu. Z pozoru ptak jest niegroźny, jednak gdy potencjalny drapieżnik zbliży się do gniazda, broni się w sposób nietypowy dla tak niewielkiego stworzenia – wytwarzając hałas z zakresu infradźwięków. Wywołuje tym u innych zwierząt dyskomfort, zaburzenia sprawności psychomotorycznej, a nawet krótkotrwałe zaburzenie funkcji poznawczych.

RYJKONOS - Malutki gryzoń żyjący w norkach. Żywi się korzonkami niewielkich roślin i robakami. Jest to zwierzę nocne, czasem jednak spotykane w dzień. Spotykany głównie na łąkach, niekiedy w lasach.

BUIBUI - jadowity pająk, prowadzący nocny tryb życia, za dnia chowający się w dziuplach i koronach drzew. Osobniki dorastają do 10 centymetrów i są bardzo agresywne. Polują na małe gryzonie, napadając je z góry. Zaniepokojone nie boją się zaatakować ludzi i odnotowano przypadki pościgu za człowiekiem. Ich toksyna doprowadza do problemów z układem oddechowym. Brak antidotum doprowadza do śmierci.

STUPRATRIX VENOSUS – wąż z rodziny zdradnicowatych, o długości ciała dochodzącej do 2 metrów i ubarwieniu piaskowo-żółtym lub zielonkawym. Zwierzęta te prowadzą naziemny tryb życia, za dnia poszukują kryjówek w szczelinach skał, niekiedy także zagrzebują się w ziemi. Żywią się głównie niewielkimi ssakami, a jadu używają głównie do obrony przed napastnikiem. Warte odnotowania jest, że średnio 25% ukąszeń to tak zwane „ukąszenia suche”, które nie kończą się zaaplikowaniem ofierze jadu. W pozostałych przypadkach ukąszenie kończy się bolesną erekcją, trwającą do 48 godzin.

TIMIDUS – ssak z rodziny jeleniowatych. Wysokość w kłębie sięga do 2 metrów, rozpiętość poroża do 1,5 metra. Z oczywistych względów unika więc gęsto zalesionych terenów, preferuje otwarte przestrzenie, jak polany, czy łąki. Z natury lękliwe, trzymają się w stadach liczących do kilkunastu osobników. Grubość ich skóry to aż 2,5 cm, dlatego są trudne do upolowania. Zaatakowane zazwyczaj uciekają w gęstwinę, rzadko kontratakują. Zazwyczaj robią to tylko samice broniące potomstwa.

USZYVIPER - żmije, których maksymalna długość wynosi metr. Węże jadowite, choć ich trucizna nie jest groźna. Jedynie irytująca, jako że powoduje ona nieznośną wysypkę, którą łatwo przenieść w inne miejsce. Jest ona również zakaźna. Miejsce ukąszenia oraz jego okolice charakteryzują się nie tyle zaczerwienieniem, co zmianą faktury skóry - staje się ona łuskowata. Standardowo wysypka mija po tygodniu, choć jest szansa, że może być wydłużone.
Uszyvipery są dość rzadkim gatunkiem i ich wyjątkowo trwała skóra często używana była jako materiał do dodatków galanteryjnych o luksusowej wartości.
Żmije łatwo poznać po istniejących uszach. Można trafić na uszyvipery o różnych kolorach (co przekłada się na wartość ich skór). Są szybkie.