Kino "Callahan"

**Mistrz Gry** Ogólne Dodatkowe

KINO "CALLAHAN"

Budynek niczym się nie wyróżnia. Może godzinami otwarcia, gdyż pierwszy seans jest dopiero w południe aż do późnego wieczora, czasem nocy. Kolorystycznie podobny do pozostałych budowli przy Głównej ulicy. Ciemne drzwi z godzinami otwarcia i plakaty po obu stronach przedstawiające aktualnie grane produkcje.
Parter. Przed wejściem na główną salę są dwa niewielkie pomieszczenia, w których siedzą bileterzy. U nich można zakupić bilety. W głąb sali można natrafić na tablicę z godzinami seansów. Na jej dole napisane są ceny biletów; są one stałe, niezmienne. Po prawej są jedyne toalety dla klientów w budynku. Po lewej natomiast bar, w którym można kupić napoje gazowane i niegazowane, popcorn zwykły, maślany bądź karmelizowany. Sala jest ciemna, a na podłodze jest również ciemna, gwiaździsta wykładzina. Za tablicą z repertuarami jest mała sala kinowa, która pomieści dwadzieścia osób (cztery rzędy po pięć siedzeń). Obok niej zaplecze i schody.
Piętro. Duża sala kinowa, w której pomieści się czterdzieści osób, w niej odbywają się premiery. Naprzeciw sali kanapy, które można zająć w oczekiwaniu na seans. Na tym samym piętrze znajduje się też biuro dyrektora, a zarazem i właściciela, kina oraz niewielkie stoisko z możliwością otrzymania plakatów czy zakupienia produkcji kinowych lub książek dotyczących kinematografii oraz teatru. Kolorystyka I piętra taka sama jak na parterze.
Spis pracowników
- Dyrektor kina
- 2x bileter
- sprzątacz
- 2x ekspedient (bar, sklep)

/hotel

Taya zabrała ich najpierw do centrum, szybka przebieżka im źle nie zrobi. Szli ulicą zapewne, nie wchodząc do kina.
- Tutaj masz Kino, niewielkie, ale zawsze coś. Dwie sale.. Nijak ma się do tych z Philly czy NY, ale przynajmniej na każdy seans nei musimy jeździć gdzieś daleko - wyjaśniła, zatrzymując się na moment przed budynkiem i wskazując go lekkim ruchem ręki.
- W centrum masz też ratusz, wiadomo.. restaurację, piekarnię.. Ale to zobaczysz po drodze dalej. A repertuar jest zawsze za szybą przy wejściu. Czasem są jakieś tematyczne maratony nocne albo kino bardziej.. niekomercyjne, nie te wielkie produkcje. Zdarzają się też noce filmów retro i tak dalej.

Właściwie Theo chyba też skorzysta na tym, że wybiorą się na wycieczkę. Nigdy nie zwracał szczególnej uwagi na otoczenie, a przewodnik w postaci Tayi, jeśli podejdzie do tego zadania tak skrupulatnie jak do wszystkiego innego, powinien znacznie ułatwić sprawę.
- Jezioro ma śliskie brzegi. Bardzo łatwo można tam wpaść, a jeśli akurat ktoś to zobaczy, to masz jak w banku, że w miasto wystrzelą wieści o tym, że próbowałaś popełnić samobójstwo - wyjaśnił Jenny po drodze.
Kiedy stanęli przed kinem, spojrzał do góry, na szyld, po czym wsunął ręce do kieszeni spodni. Zerknął na repertuar. Taya wspominała wcześniej o jakimś filmie.
- Noce filmów retro? Puszczają wtedy Szybkich i Wściekłych od pierwszej części? - Dopytał, autentycznie zaintrygowany. Hitowa seria, jeszcze przedwojenna, doczekała się już tylu sequelów, że Theo nie nadążał, ale każdą śledził z zapartym tchem.Uwielbiał Thomasa Winchestera, aktora grającego główną rolę. Kiedy Theo był w trakcie wyciskania siódmych potów na siłowni, w ramach motywacji używał jego zdjęcia. Wysiłek popłacił, a sentyment do Thomasa został.
Wbił wzrok w Tayę, czekając, gdzie zaprowadzi ich teraz. Działanie Crimson było bardzo metodyczne, jak zdążył zauważyć i właściwie go to rozbawiło.

— Aż tak ludziom się nudzi? — zapytała po odpowiedzi Chambersa. Pytanie było bardziej retoryczne. Wystarczyło spojrzeć wymownie i już koniec tematu!
Jenny, która była naprawdę odrobinę niższa od Tayi, starała się zrównać z nimi krok podczas spaceru. Rozglądała się, więc raz wpadła na Theo, raz wpadła na Tayę, szturchając łokciem, za co przeprosiła. Zażartowała wówczas, że gdy głowa lata, to i błędnik szaleje. Taka mądra dziewucha z niej była.
— Kameralne kina też są dobre. Coraz mniej ich jest, a wiem, że zazwyczaj ludzie mniej chętnie do takich chodzą. Przynajmniej w Nowym Jorku — odpowiedziała. — Więc nie jest tak źle! Dużo osób chodzi?
Jenny patrzyła tam, gdzie wskazywała Taya. Widać było, że mimo roztrzepania ogarniała to, co mówiła do niej właścicielka hotelu i pubu pod nim. Watsonówna zmrużyła oko i krytycznie spojrzała na repertuar.
— O, retro maraton, świetnie, świetnie! Obejrzałabym tego, no, Tarantino? — zerknęła na oboje, szukając potwierdzenia. — Ale już zapomniałam, jak wygląda pierwsza część tych Szybkich i Wściekłych — zamyśliła się, usiłując nieudolnie przywołać sobie obraz z filmu.
— Mają jakąś stronę czy trzeba się pofatygować? — zapytała.
Gdyby mieli iść dalej to Jenny pewnie powiedziałaby, że chwila, że musi coś zrobić. Wówczas wyciągnęłaby telefon. Miała zamiar zrobić zdjęcie z Theo i Tayą przed kinem.
#newfriends #Rode

- Tak. Co najlepsze ta historia wydaje się być całkiem popularna ostatnio. I znajduje swoich fanów naśladowców - westchnęła lekko i pokręciła głową, nawiązując do Vinca po parapetówce i tego, jak wrócił. Ciekawe czy Edamsa derpiki pogryzły też? Nigdy go o to nie zapytała.
- Szybkich i Wsciekłych..? To jest to.. z Vinem Petrolem? - dopytala patrząc na Theo i Jenny, bo nie wiedziała czy dobrze kojarzy.
- Tutaj nie bardzo mają wybór - odpowiedziala Watson. Innego kina nie było w Rode wiec nie było gdzie się wybierać na filmy.
- Trzeba się fatygować, strona była, ale coś ostatnio jej nei aktualizują, nie wiem. Więc trzeba tu podejść albo podjechać.
I.. selfie. Ustawiła się do niego, lekko rozbawiona, ale może to dlatego, że ona nie miala za bardzo czasu na media spolecznosciowe - albo tego czasu nie chciala miec.
Dalej.
/> cukiernio piekarnia

Sponsored content Ogólne Dodatkowe